امروز مثل همه روزای عید روز پرجنب و جوشی بود، از صبح زود مشغول فعالیت و پذیرایی از دوستانی بودیم که لطف داشتند و اومدند دور هم باشیم و بزرگترین عید شیعیان رو کنار هم به شادی بگذرونیم...

همیشه روزای عیدغدیر روزای فوق العاده شاد و پرتکاپویی داریم،خداروشکر امسالم همین طور... شب یاد دوستان قدیمی (همکلاسی های دانشگاه) رو کردم، روزای فوق فوق عالی ای رو با هم داشتیم و خاطرات قشنگی شد با هم زندگی کردنمون تو خوابگاه؛ این دوستای شیطونم تو دانشگاه منو به اسم سید صدا می کردند به همین خاطر کلا تو خوابگاه و کلاس به سید شهره شده بودم و تقریبا همه به این نام می شناختندم!!! ولی همین یاد باعث شد دو تا خبر تکون دهنده بشنوم و ذهنم درگیر بشه!!! دوستایی که با هم زندگی کرده بودیم و تو شادی و غم شریک هم بودیم، حالا اونقدر ازشون بی خبر شده بودم که از غم دلاشون هیچ خبر نداشتم، یکی 6سال بود که از شنیدن صدای دلنشین مادر معصومش محروم شده بودو من الان تازه باید می فهمیدم و دیگری مادرش تصادف کرده بودو آسیب نخاعی دیده بود!!! ناخودآگاه از این زمونه، از این دنیای ارتباطات ، بی ارتباط!!! از این دنیای خبر و بی خبریها!!! دلم گرفت... از خودم دلم گرفت !!! از بی خبریم دلم گرفت!!! از اینکه دوستم پیام داد قدر مادرتو بدون که می تونی باهاش حرف بزنی و صداشو بشنوی بی اختیار اشک از چشمام جاری شد... خدایاااااااااااااااااااااااااااا تو این دنیای بی خبری هوای همه مادرای مهربون دنیامونو داشته باش که ما تنهاتر از تنهاییم...

خدایا شکرت، شکر که هوامو داشته همیشه تو زندگیم، شکر که نشانه هاتو برام تموم کردی و بازم شکر، هزاران بار شکر...

بچه ها اینکه یدفه حرف دلمو اینجا نوشتم بی دلیل نبود، می خواستم ی قراری بذاریم؟ ما که از خیلی خبرا بی خبریم، خودمو می گما!!! (آخه از دست خودم خیلی شاکیم امشب) هر روز قبل از شروع درس و فراگرفتن علم (که میشه شروع عبادت تحصیل) هر کس صدتا صلوات بفرسته به نیت سلامتی مادر خودشو و مادر هر دوستی که حتی فقط ی روز دوستش بوده، یکی که ی روز تو حرم،تو اتوبوس،تو تاکسی هم صحبتش شده ولی الان از درد نهفته تو دلش بی خبریم...هر روز یادم رفت، یادآوریش با شما

واااااااااااااااااااای خیلی دلم گرفته از خودم خیلیییییییییییی